CIF, czyli “Cost, Insurance and Freight”, to jeden z międzynarodowych terminów handlowych, znanych jako Incoterms. Jest on używany w handlu międzynarodowym, aby określić odpowiedzialność i koszty związane z transportem towarów pomiędzy sprzedawcą a kupującym. W ramach warunków CIF, sprzedawca jest zobowiązany do pokrycia kosztów transportu towarów do portu przeznaczenia, a także do zapewnienia ubezpieczenia morskiego na czas podróży. Oznacza to, że ryzyko przechodzi na kupującego w momencie załadunku towaru na statek w porcie wysyłki.
Zobowiązania sprzedawcy i kupującego
Sprzedawca, zgodnie z warunkami CIF, odpowiada za wszelkie koszty związane z transportem towarów do portu przeznaczenia. Obejmuje to opłaty za załadunek, fracht morski oraz ubezpieczenie towaru na czas podróży. Ubezpieczenie musi być zawarte na minimalnym poziomie, zapewniającym ochronę przed ryzykami związanymi z transportem morskim. Sprzedawca jest także zobowiązany do dostarczenia kupującemu wszelkich niezbędnych dokumentów, takich jak faktura handlowa, polisa ubezpieczeniowa oraz konosament.
Kupujący natomiast przejmuje ryzyko związane z towarem w momencie jego załadunku na statek. Odpowiada za wszelkie koszty i ryzyka związane z towarem po tym momencie, w tym za rozładunek w porcie przeznaczenia oraz ewentualne cła i podatki. Kupujący musi również zorganizować transport towaru z portu przeznaczenia do miejsca ostatecznego przeznaczenia, jeśli nie jest to ten sam port.
